Hoeveel klantenonderzoeken, bedrijfsonderzoeken, rapporten, nieuwe plannen, goede bedoelingen, afspraken, organisatiemodellen, nieuwe inzichten, regels en wetten zag ik al voorbij komen in de twintig jaar dat ik nu zo ongeveer bij deze firma werk?
Ik weet het niet. Ontelbaar veel keer.
Veel gemakkelijker is het om te tellen hoeveel keer er een evaluatie was van de plannen en afspraken.
Of hoeveel keer is bekeken of onze afdeling zich wel of niet hield aan de nieuwe inzichten en regels.
Ik weet het. Nul keer.
Nu is er een nieuw rapport, resultaat van een uitgebreid klantenonderzoek. Het is ruim 250 pagina’s dik. Het is wartaal.
Maar misschien is het geen wartaal, maar vind ik het wartaal, omdat ik geen zin heb in weer een nieuw onderzoek, of altijd te negatief ben, of te kritisch.
Een collega verdiept zich wat langer in de onderzoeksresultaten.
Of het een interessant rapport is, vraag ik.
Gelul van een dronken aardbei, zegt hij.
Een paar bureaus verderop zit een lid van de ondernemingsraad.
Hij weet wat het onderzoek kostte.
Ik wil het gaan vragen maar herinner me de functionele waarde van de woorden laat maar.
Er is een ingewikkeld schema verspreid waarin staat wanneer het rapport door wie wordt besproken, in workshops en andere overlegvormen. Het zijn veel sessies. Daarna gaan we afspraken maken over wat we met de onderzoeksresultaten gaan doen.
Maar gelukkig komt er nooit een evaluatie.
Er komt gewoon weer een nieuw onderzoek.
Average Rating: 4.4 out of 5 based on 246 user reviews.