maandag, juni 29th, 2009
Onderhandelen is niet iets waar ik heel goed in ben. Afdingen dat gaat gewoon niet, want ach ja, die verkoper moet toch ook leven, onderhandelen over een aanbod lukt ook al niet, want he is dat niet gewoon een mooi aanbod, en om korting vragen durf ik nooit meer sinds ik me daar onlangs voor het eerst van mijn leven aan heb gewaagd omdat ik dacht dat ik de enige was in de hele wereld die dat nog nooit had gedaan en nou ja het ging ongeveer zo.
En kan ik misschien ook korting krijgen?
Besliste blik: O nee, hoor, daar beginnen wij helemaal niet aan. Weet u, dan zouden de brutale mensen die er om vragen korting krijgen en mensen die zo beleefd zijn om het niet te doen die zouden geen korting krijgen. Dat zou niet eerlijk zijn.
Nee, schudde mijn schuldige hoofd. Dat zou niet eerlijk zijn.
Ik kon het ook niet helpen dat ik het nodig vond om toch nog even te zeggen dat het echt de eerste keer was dat ik om korting vroeg. Ik zei het best bedeesd. De verkoper deed er het zwijgen toe en keek me een beetje raar aan. Hij geloofde me niet, dat zag ik wel.
Vandaag heb ik geprobeerd minder korting te krijgen dan de 25 procent die iemand me aanbood.
Zelfs dat is me niet gelukt.