Als thuisblijfmoeder maak je natuurlijk wel van alles mee.

Zo had ik onverwacht een hele tijd een man in mijn onmiddellijke nabijheid, een aantrekkelijke, stoere man.

Ik zag hem, hij zag mij.

Als ik mijn arm strekte, dan kon ik hem aanraken.

Dat wil zeggen, als de schuifpui niet tussen ons in stond, die hij toevallig aan het schoonmaken was.

Het was een vervelende situatie, vooral omdat het zo verschrikkelijk koud is buiten.

Kopje koffie, glazenwasser, wilde ik vragen. Maar kan een nette dame dat eigenlijk wel vragen, ja dat was ineens een heel grote vraag waarop het antwoord niet te vinden was.

Uiteindelijk vroeg ik het en ook weer niet. Ik hield mijn kopje vragend naar hem omhoog.

Dit artikel is toegevoegd op donderdag 31 december 2009 om 12:19 en is terug te vinden in de categorie vandaag gebeurd. Je kan reacties op dit artikelen volgen via RSS 2.0 feed. Je kan een reactie achterlaten, of een trackback maken naar je eigen blog.