vrijdag, april 30th, 2010
Wat erg was vandaag dat waren die schoenen met hakken van een meter van Maxima en Mabel. Kijk, ze zijn al prinsessen en dat ze ook nog eens de hele dag kilometers over keitjes en steentjes en grasveldjes en stoeptegels kunnen lopen en daarbij blijven glimlachen, ja dat is gewoon best wel zuur als je zelf helemaal niet op hakken kunt lopen en ook al geen prinses bent.
Wat ook erg was, was dat mijn kinderen graag iets op de vrijmarkt wilden kopen en ook lang naar de spulletjes wilden kijken terwijl ze er in een soort racetempo langs moesten lopen omdat hun moeder vanwege een raar soort smetvrees of een vreemde troepangst al die viezige spulletjes op die viezige kleedjes niet kan aanzien.
Maar het ergste was dat de burgemeester van Kapelle of all places zijn toespraak begon met het bedanken van de koningin voor de koninklijke onderscheiding die hij de dag ervoor had gekregen.
Alsof wij dat willen weten. Alsof de koningin zelf bepaalt wie er een lintje krijgen. Alsof het niet een veel grotere kunst is om als burgemeester géén lintje te krijgen.
Gelukkig regende het lekker hard en kreeg hij zijn paraplu niet open.