zaterdag, maart 31st, 2012
Ik weet al wat het woord van 2012 wordt, zei de collega naast me.
Ik geloof helemaal niet dat hij gelijk gaat krijgen.
Over een maand of wat hoor je er niemand meer over.
Bangalijsten. Ineens zijn ze er. Ineens wordt iedereen er een beetje bang van.
Lijsten van de grootste sletten van de school.
Deze week kwam het bericht dat een 13-jarig meisje zelfmoord had gepleegd omdat haar naam op zo’n lijst staat.
Later bleek het niet waar. Ze werd gepest. En het zou mij niet verbazen als ze nog andere problemen had.
Vroeger zeiden jongens dingen tegen elkaar over meisjes op het schoolplein.
Alleen bij een beetje pech konden anderen dat horen, of vertelden zij het door.
Toen gingen ze bellen, sms’en, msn’en, whatsappen.
Nu zetten ze alles op twitter.
Roddels, woorden, oordelen, taal die kwetsend kan zijn of zelfs desastreus.
Pesten is van alle tijden.
Het enige verschil is dat alles nu openbaar is geworden.
Je zou kunnen hopen dat dat ergens tegen helpt.
Maar ik ben bang dat dat niet zo is.