Dat ik een enorm gebrek heb aan richtingsgevoel is over het algemeen niet zo heel erg.
Ik heb ergere kwalen en onhebbelijkheden.
En ik kan een beetje kaart lezen.
Maar het is best onhandig als je in een stad die je niet kent ongeveer om de minuut op de plattegrond moet kijken waar je nu weer bent.
Het is ook best gek als je vanaf een markthal terug naar je hotel aan het strand fietst, niet meer weet waar je bent, de weg vraagt aan twee Spanjaarden, die eerst een grapje maken over naar de kust fietsen en je vervolgens vertellen dat je vlak bij de centrale markthal bent.
You must be joking, zei ik.
Maar nee hoor.
Vandaag op Schiphol, onderweg naar de bagageband, stopte ik even bij een toilet.
Toen ik verder liep verbaasde het me dat ik twee meisjes tegenkwam die in hetzelfde vliegtuig zaten.
Waarom lopen die nou terug naar de gate, dacht ik.
Toen begreep ik dat ik het zelf was die de verkeerde kant op liep.
Dat ik inmiddels weer thuis ben mag een wonder heten.
augustus 25th, 2012 at 20:48
Weet je wel zeker dat je thuis bent?
augustus 26th, 2012 at 22:22
Doe nou niet alsof je dat op eigen houtje is gelukt…
augustus 27th, 2012 at 07:16
ha ha (2x)